قبلا هم راجع به این موضوع نوشتم
ولی به نظرم انقدر مهمه تصمیم گرفتم دوباره راجع بهش بنویسم این بار سناریوی صحبتهای مدیرم و خودم رو
صبح از در اومدم داخل
من: سلام
مدیرم: سلاااااام
من: با خودم فکر کردم چقدر پر انرژیه امروز
مدیرم: اس پی آیت چنده؟ ( ما یه برنامه ی شخصی داریم که توش اهدافمون رو مینویسیم و اس پی آی هامون رو مشخص میکنیم تا ببینیم با چه سرعتی به سمت اهدافمون میریم
من: اسمایل خجالت 11 درصد
مدیرم: بیا اس پی ایم رو ببین تا دلت بسوزه
رفتم پشت سیستمش دیدم اس پی آیش رو 93 درصده یعنی 93 درصد اهداف ماهش محقق شده
دیگه شروع کرد به تنبیه لفظی
مدیرم: تو که کارت برنامه ریزیه تازه استراتژی هم کار میکنی این چه وضعیه
من: آخه.
مدیرم: بهونه نیار تو باید به خودت سخت بگیری این چه وضعشه . بعد میگی چرا پروژه ها خوب پیش نمیره؟
تو که به هیچ چیز وابسته نیستی نمیتونی برنامه ت رو محقق کنی اونوقت میگیم پروژه که به این همه عامل وابسته س چرا عقب میفته
خلاصه تیکه ای نبود که بهم نندازه
به همکارم میگفت : بسشه یا بازم بگم؟ تفریح مال یه کسیه مثل من نه تو
میگفت اگه نرسم به کتاب خوندن تو اوجی که خوابم میاد میگم به درک میخواستی زودتر بیای سر این کار بشین بخون
انگیزه م رو هوااااا رفت همون موقع نشستم راجع به اینکه چرا اهدافم محقق نمیشه فکر کردم
البته مدیرم گفت شاید برنامه ت رو سنگین میچینی
و گفت باید متناسب با خودت برنامه ت رو بچینی و گفت طول میکشه بهش پایبند بشی پون من کلا 4 ماهه این کار رو شروع کردم
ولی باید بگم از وقتی این برنامه رو دارم عمل میکنم تازه فهمیدم که همیشه دغدغه ی پیشرفت داشتم ولی تلاشم کلا 10 درصد یا کمتر بوده
تازه فهمیدم که چقدر وقت برای دیگران میزارم
تازه فهمیدم که چقدر کارهای مهمم رو به تعویق میندازم
تازه فهمیدم که کمالگرایی تو کارهای وظیفه ای چقدر بده
تازه فهمیدم که پیشرفت تو کارهای فرا وظیفه ایه
پ ن: راستی فهمیدم چون ساعت 7 رفته ورزش کرده و برگشته خونه دوش گرفته و اومده سر کار انقدر سر حاله :)))))))))))
پ ن: خیلی دلم سوخت که قراره از این مدیرم جدا بشم ولی باید شاگرد خوبی باشم براش. باید انقدر مقید بشم به برنامه هام که حتی وقتی وقتم برای خودم آزاده هم انجامشون بدم.
ولی واقعا حیففففهههههه
الگوی منی مدیر جانممممممممم
رو ,برنامه ,فهمیدم ,تو ,چقدر ,پی ,فهمیدم که ,اس پی ,ت رو ,برنامه ت ,تو کارهای
درباره این سایت